วรรณกรรมข้ามแดน

ดูเหมือนว่าสถานการณ์โรคระบาด โควิด-2019 รวมไปถึงสถานการณ์บ้านเมืองและสังคมบ้านเราที่แลน่าดูเหน็ดเหนื่อยและน่าสิ้นหวังในเวลานี้ จะไม่ได้เกิดขึ้นเพียงแค่ในประเทศไทย หลายประเทศทั่วโลก และเพื่อนบ้านอาเซียนหลายประเทศ ล้วนกำลังอดทนเผชิญหน้าผ่านคืนวันอันยากลำบากนี้ไปพร้อมกัน

เมื่อเราหันไปทางทิศตะวันตก ก็พบว่าพี่น้องชาวเมียนมาก็ทุกข์ทนไม่ต่างกัน นับตั้งแต่สถานการณ์การรัฐประหารเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ที่ก่อให้เกิดความไม่สงบทางสังคมและการเมือง จนเดือนสิงหาคมนี้ สถานการณ์การระบาดของโรคโควิด-19 ก็กลับมาแพร่ระบาดอย่างหนักอีกครั้ง
เมื่อสองสามวันก่อน เพื่อนชาวเมียนมาของผู้แปลได้แบ่งปันบทกวี ของ สะหย่าตะระหวุ่น (ปยี) มาเผยแพร่ทางโซเชียลมีเดีย นัยว่าเพื่อสะท้อนความรู้สึกของเธอต่อสถานการณ์บ้านเมืองและสังคมในเมียนมา เมื่อผู้แปลได้อ่านแล้วก็รู้สึกสะท้อนสะท้านใจ ด้วยคล้ายว่า สถานการณ์สองฟากฝั่งเทือกเขาตะนาวศรี ก็ดูคล้ายจะเจ็บปวด ทุกข์เข็ญไม่ต่างกัน

จึงได้ถือโอกาสนี้ นำมาแปลและแบ่งปันชาวไทยผู้สนใจวรรณกรรมเมียนมาว่าเพื่อนบ้านของเรากำลังพยายามต่อสู้และฝ่าฟันคืนวันอันทุกข์ยากฉากหนึ่งนี้ไปพร้อมกันอย่างไร

ผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้